- To tak niestety nie działa: zagrałeś koncert, zostawiasz to w szufladzie i idziemy dalej. Rozmawiałem z różnymi ludźmi i wydaje mi się, że większość artystów ma podobnie. Występ jest tak dużym przeżyciem, że trochę trudno to odpuścić. Wydaje mi się też, że nie ma co odpuszczać, bo od tego rośnie także doświadczenie, tzw. dojrzałość muzyczna - mówił w Dwójce dyrygent białoruskiego pochodzenia.

Alexander Humala jest młody dyrygentem, chociaż jego ostatni angaż świadczy o tym, że czas terminowania i oczekiwania na prawdziwe, odpowiedzialne zawodowe wyzwania dobiegł końca. 1 lipca br. został on ogłoszony nowym dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej. To zupełnie nowy etap w pracy artystycznej i nowe perspektywy zawodowe.

- W zeszłym roku do Filharmonii Krakowskiej przyszedł nowy dyrektor naczelny, Mateusz Prędota, który przez wiele lat pracował w zespole filharmonicznym. Podobnie jak zastępca dyrektora - Beata Płoska. Są to więc ludzie, którzy przyszli na swoje stanowiska z samego zespołu, znając wszystkie problemy. Teraz chyba już zaczęło to działać w taki sposób, że dyrekcja i zespół muzyczny dążą do tego samego celu. A jeśli chodzi o mnie, to najpierw chciałbym przede wszystkim zdobyć zaufanie muzyków - podkreślał gość Dwójki.

Pan dołączył do Filharmonii w 2021 roku. Co było pana priorytetem?

Alexander Humala: Prezentowanie wysokiej klasy muzyki na najwyższym możliwym poziomie – to mój absolutny priorytet! Jestem perfekcjonistą, ale chciałbym, by wykonywana praca była nie tylko obowiązkiem, lecz wszystkim muzykom sprawiała ogromną przyjemność, dawała radość. Trzeba cieszyć się tym, co się robi.











Original: (https://prestoportal.pl)

Pan wybrał Kraków czy Kraków wybrał pana?

A.H.: Trudno powiedzieć… Jestem związany z Krakowem od 2015 roku, kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Filharmonii na prawykonanie IV Symfonii Henryka Mikołaja Góreckiego, który jest jednym z najważniejszych kompozytorów w moim życiu.

Jaki repertuar jest panom szczególnie bliski? Czy konstrukcja planów koncertowych na nowy sezon artystyczny jest zbieżna czy niezależna od prywatnych preferencji?

A.H.: Jestem bardzo dumny z tego, że mogę tu realizować swoje pomysły muzyczne, choć oczywiście czuję też ciężar odpowiedzialności za powierzone mi zadanie ułożenia programu na nowy sezon. Swoje sugestie przedstawia Rada Artystyczna i dział programowy, który również ma udział w budowaniu repertuaru. Jestem otwarty na wszelkie propozycje. Muzyka jest moim językiem, za jej pośrednictwem wyrażam siebie, niezależnie od gatunku czy kompozytora. Tak naprawdę rozdzielam, bardzo konkretnie, dwa rodzaje muzyki: napisaną i wykonaną dobrze lub źle. Podoba mi się jazz, świetnie się bawię na koncertach rockowych, a jednocześnie jako profesjonalnemu muzykowi bliska jest mi muzyka baroku czy romantyzmu… Zasadniczym założeniem przy konstrukcji repertuaru jest wykorzystanie wszystkich trzech – i muszę podkreślić – znakomitych zespołów: orkiestry symfonicznej, chóru mieszanego i chóru chłopięcego. Filharmonia Krakowska dysponuje ponadto świetnymi organami i klawesynem – instrumentami, które też chcemy dokładniej i w różnych kontekstach przedstawić publiczności. Oczywiście muszę pogodzić swoje personalne zainteresowania z tym, co będzie ciekawe także dla słuchaczy, którzy zechcą przyjść na koncerty. Na program ma też wpływ jeszcze jeden czynnik – finansowy. No i nie możemy pominąć warunków panujących w sali, którą dysponujemy… proszę sobie wyobrazić wykonanie tu np. Requiem Brittena z dużą orkiestrą, dwoma chórami, solistami…